Ik ben er even tussenuit geweest en heb drie heerlijke dagen bij en met mijn kleinkinderen door gebracht, maar met een ander raam met een totaal ander uitzicht.
Dit was het gezicht op het bos dat achter hun huis ligt. Er zit geen blad meer aan de bomen en als dan s'avonds de zon ondergaat geeft dat dit soort silhouetten.
Maar nu ben ik weer thuis en ontrolt iedere morgen het zo bekende landschap zich weer achter mijn raam. Het heeft vannacht stevig gevroren, maar de lucht is relatief droog. Dus wel een dun laagje ijs op je voorruit, maar niet zo'n dikke laag, die overigens meestal makkelijker te verwijderen is dan het dunne ijslaagje.
Niet zeuren, de zon schijnt en de rivier glimt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten